BASF شركت آلماني فعال در صنعت شيمي و بزرگ ترين توليدكننده ي محصولات شيميايي در جهان است. گروه BASF زيرمجموعه ها و فعاليت هاي شراكتي متعددي در ۸۰ كشور جهان دارد. اين برند آلماني علاوه بر ۶ كارخانه ي توليدي اصلي، در ۳۹۰ سايت توليدي ديگر در قاره هاي اروپا، آسيا، استراليا، آمريكا و آفريقا، محصولات شيميايي توليد مي كند. مركز مديريت BASF در شهر لودويگسهافن قرار دارد و محصولات خود را در ۱۹۰ كشور جهان به مجموعه اي از صنايع وابسته عرضه مي كند. 

ب آ اس اف (BASF) بزرگترین شرکت صنایع شیمیایی جهان است و مقر اصلی آن، در لودویگسهافن، آلمان قرار دارد.

نام ب آ اس اف (BASF) در واقع، از کلمات اول نام قدیمی این شرکت، مشتق شده‌است. نام آن در ابتدا بادیشه آنیلین اوند سودا فابریک در حال حاضر، تحت نام ب آ اس اف، شناخته می‌شود، که بعنوان یک علامت تجاری ثبت شده‌است... این شرکت، در بازارهای بورس اوراق بهادار فرانکفورت، بورس اوراق بهادار لندن و بورس اوراق بهادار زوریخ ذکر شده‌است . شرکت ب آ اس اف، در سپتامبر ۲۰۰۷ نام خود را از فهرست بازار بورس نیویورک خارج نمود.

گروه ب آ اس اف، شامل شرکت‌های تابعه و همچنین، سرمایه گذاری‌های مشترک، در بیش از ۸۰ کشور جهان می‌باشد. این شرکت، دارای شش سایت تولید یکپارچه محصولات شیمیایی و تعداد ۳۹۰ سایت دیگر تولید، در اروپا، آسیا، استرالیا، آمریکا و آفریقا است.

مشتریان کمپانی ب آ اس اف، در بیش از ۲۰۰ کشور جهان، پراکنده می‌باشند.

شركت شيميايي BASF با وجود ابعاد عظيم و فعاليت در حوزه هاي متنوع، شهرت زيادي در اذهان عمومي ندارد. آن ها از دهه ي ۱۹۹۰ فعاليت و عرضه ي محصولات با برند BASF را در صنعت محصولات الكترونيكي مصرفي متوقف كردند كه در كاهش شهرت عمومي، تأثير زيادي داشت. سهام BASF اكنون در بازارهاي بورس فرانكفورت، لندن و زوريخ عرضه مي شود. برند آلماني قبلا سهام خود را در بازار نيويورك نيز به فروش مي رساند كه از سال ۲۰۰۷ از آن بازار خارج شد.

تاريخچه تأسيس

تأسيس غول شيميايي آلماني به قرن ۱۹ و كشف اولين رزانه (جوهر) مصنوعي از قطران زغال سنگ باز مي گردد كه توسط هنري ويليام پركين، صنعت گر انگليسي تبار رخ داد. استفاده از قطران زغال سنگ به عنوان ماده ي اوليه ي ساخت جوهر، پس از اين كشف و از سال ۱۸۵۶ ممكن شد. فريدريش انگلهورن، تاجر و طلاساز مالك شركت صنايع گازي در مانهايم بود. او به سرعت به ظرفيت هاي قطران زغال سنگ پي برد كه توسط شركت خودش توليد مي شد. او به سرعت توليد مواد رنگرزي قرمز فوچسين و آنيلين را شروع كرد.

مركز توليد BASF در لودويگسهافنانگلهورن

پس از مشاهده ي نتايج مناسب توليد جوهر شيميايي، ايده ي تأسيس شركتي مجزا براي توليد مواد واسط از مواد اوليه ي ساده را توسعه داد. او در ششم آوريل ۱۸۶۵ شركتش را به نام Badische Anili & Sodafabrik در مانهايم تأسيس كرد. او ابتدا تصميم داشت تا مراكز توليدي خود را با خريد املاكي در منطقه ي بادن رودخانه ي راين در مانهايم راه اندازي كند كه موفق به خريد نشد. به همين دليل كارخانه ها در منطقه ي لودويگسهافن در پالاتن تأسيس شدند كه در آن زمان بخشي از فرمانروايي پادشاهي باواريا بود.

شركت BASF از ابتداي تأسيس رويكردهاي ساختارشكن و مدرني را در مراكز توليدي و مديريتي خود دنبال مي كرد. آن ها يك سال پس از تأسيس كارخانه، اولين پزشك را استخدام كردند كه در صنعت شيمي آلمان نيز اولين محسوب مي شد. دپارتمان پزشكي و سلامت BASF در سال هاي بعد توسعه يافت و به كلينيك سرپايي مجهز در آستانه ي قرن بيستم تبديل شد. مركز پزشكي BASF در آن زمان امكانات قابل توجهي همچون مراكز درمان و جراحي پيشرفته، اتاق هاي تصويربرداري اشعه ي ايكس، فيزيوتراپي و درمان هاي دارويي حرفه اي داشت.

کارخانه BASF دردهه 1860

تحقيق و توسعه از اقدام هاي مهم ابتدايي BASF بود. آن ها براي توسعه ي هرچه بهتر محصولات، شيمي دان هاي متخصص را از سال هاي ابتدايي استخدام كردند. هاينريش كارو سه سال پس از تأسيس به شركت اضافه شد و مسئوليت مديريت واحد تحقيقات را بر عهده گرفت. رويكرد مذكور به شكل گيري استراتژي تحقيقات داخلي در BASF انجاميد كه اولين محصولش در سال ۱۸۶۹ مشاهده شد. كارو با همكاري شيمي دان هاي اهل برلين، كارل گرابه و كارل ليبرمن، اولين جوهر طبيعي را توليد كرد. آليزارين يا جوهر روناس، محصول مصنوعي هم تراز با جوهر قرمز بود كه از ريشه ي گياه روناس به دست مي آيد. اين محصول، اولين فروش هاي بين المللي را نيز براي BASF به همراه داشت.

هاينريش كارو

يكي از محصولات انقلابي BASF كه شهرت شركت را جهاني كرد، رنگ نيل به نام Indigo Pure BASF بود كه برند آلماني را به پيروزي در رقابت توليد سلطان جوهرهاي طبيعي رساند. رنگ نيل به سرعت به يكي از محصولات اصلي BASF تبديل شد و موفقيت هاي بي شماري را در پي داشت؛ چرا كه توليد رنگ آبي از منابع طبيعي در آن سال ها دشوار بود و امكان تركيب مواد مصنوعي براي ساخت رنگ مورد نظر، حكم برگ برنده را در صنايع شيميايي داشت.

دستيابي به محصول انقلابي رنگ نيل، حاصل ۱۷ سال تحقيق و توسعه و سرمايه گذاري به ميزان ۱۸ ميليون مارك طلا بود كه بيش از دارايي سهامي شركت محسوب مي شد. به هرحال با وجود موفقيت هاي بي شمار رنگ نيل براي BASF، شركت فرايندهاي تحقيق و توسعه را ادامه داد و به محصول مشابهي به نام ايندانترين (Indanthrene) رسيد كه به عنوان جوهر رنگ آبي فروخته شد. محصول جديد، به نوعي رقيب داخلي رنگ نيل بود و بازارها را به سرعت به تصاحب خود درآورد. رنگ نيل تا دهه ي ۱۹۶۰ خواهان زيادي نداشت تا اينكه شلوارهاي جين به كالايي پرطرفدار در صنعت پوشاك جهان تبديل شدند و بار ديگر نيل را به ستون اصلي كسب وكار BASF تبديل كردند.

طیف محصولات رنگی BASF در قرن 19

ايندانترين محصولي بود كه نسبت به نيل، رنگ بيشتر و مقاومت بيشتر در برابر نور داشت. رنه بون در سال ۱۹۰۱ اين محصول را در BASF كشف كرد كه به صورت پودرهاي محلول در آب به بازار عرضه شد. جوهر آبي به خاطر قابليت هاي خوب انحلال در آب، دوران تازه اي را در صنعت نساجي و چاپ پارچه ايجاد کرد.BASF در تاريخچه ي خود، سال هاي گذرانده شده از تأسيس تا عرضه ي جوهر آبي به صنعت را به نام دوران صنايع شميايي جوهر نام گذاري مي كند.

توليد كود شيميايي

يكي از شركاي تجاري BASF در كارلسروهه، فريتز هابر (Fritz Haber) بود كه تحقيقاتي را روي آمونياك انجام مي داد. تيمي تحت مديريت كارل بوش در BASF، فعاليت هاي هابر را ادامه دادند و از سال ۱۹۰۸ به دنبال كشف روشي براي تركيب آمونياك در مقياس صنعتي بودند. درسال ۱۹۱۳، اولين مركز توليد آمونياك شركت در اوپائو لودويگسهافن مشغول به كار شد. توليد صنعتي آمونياك توسط BASF را مي توان مثالي بارز از همكاري دانشگاه با صنعت دانست.

هابر (چپ) و بوش (راست)

توليد صنعتي آمونياك، دوران تازه اي را در ساخت كودهاي شيميايي شروع كرد. تا به امروز، روشي كه به نام هابر-بوش شناخته شده و در توليد كودهاي شيميايي به كار گرفته مي شود، پرورش غذا و گياهان را براي ميلياردها انسان ممكن مي كند. روش مذكور، به BASF امكان داد تا به عنوان اولين شركت، فناوري توليد كود با فشار بالا را اجرا كند؛ روشي كه به مرور صنعت مواد شيمياي را شكل داد.

با توليد اولين انوع كود، مراكز تحقيق و توسعه ي كشاورزي تأسيس شدند

توليد موفق اولين كود شيمياي با استفاده از آمونياك، BASF را مجاب كرد تا فعاليتي جدي تر در صنعت كشاورزي داشته باشد. آن ها در سال ۱۹۱۴ ايستگاه تحقيقات كشاورزي خود را در نزديكي لودويگسهافن تأسيس كردند كه امروز به نام BASF Agricultural Center Limburgerhof شناخته مي شود. هدف اصلي مركز تحقيقاتي مذكور، شناسايي تأثير انواع كود بر گياهان و خاك كشاورزي و باغ داري بود. به علاوه دستورالعمل استفاده از كودها براي مشتريان نيز در همين مركز آماده مي شد. مركز تحقيقاتي جديد، مسير را براي فعاليت بين المللي BASF در صنعت كشاورزي فراهم كرد

جنگ جهاني اول و سلاح هاي شيميايي

جنگ جهاني اول در تابستان ۱۹۱۴ شروع شد. آلمان منابع خود را به فعاليت هاي نظامي اختصاص داد كه فشار زيادي را به اقتصاد كشور وارد كرد. جنگ به جامعه ي صنعتي شده ي آلماني نشان داد كه بسياري از محصولات شان، طبيعت دوگانه دارند. بيش از همه، صنايع شيمياي به اين كاربرد دوگانه پي بردند. آمونياك كه زماني براي توليد كود و درنهايت پرورش غذاي بهتر براي مردم استفاده مي شد، تحت فشار دولت كاربردي ديگر پيدا كرد.

دولت آلمان، BASF را مجبور كرد تا توليد آمونياك را در اوليويت اول قرار دهد. آمونياك توليدشده در مركز توليد اوپائو، سپس به نيتريك اسيد تبديل مي شد كه در صنعت مهمات انفجاري كاربرد داشت. فريتز هابر در آن زمان مديريت دپارتمان شيمي وزارت جنگ پادشاهي پروس را بر عهده داشت. او پيشنهاد ساخت سلاح هاي شيميايي با گاز كلر را به مسئولان نظامي ارائه داد. در سال ۱۹۱۵، اولين حمله ي شيميايي در جبهه ي غربي جنگ جهاني اول در نزديكي ايپر بلژيك رخ داد. جنگ شيميايي به صورت رسمي از آن سال شروع شد

يكي از كارخانه هاي BASF در جنگ جهاني اول - توزيع غذا بين آوارگان و كارگران

در جريان جنگ جهاني اول، سلاح هاي شيميايي متعدد ديگري هم توسعه يافتند. از ميان آن ها مي توان به فسژن و گاز خردل اشاره كرد. BASF به عنوان توليد و توزيع كننده ي اصلي گاز خردل و فسژن در جنگ جهاني اول شناخته مي شد. فسژن كه از ابتداي قرن بيستم به عنوان ماده ي واسط در توليد جوهر رنگي استفاده مي شد، به صورت مستقيم به وزارت جنگ مي رفت تا به عنوان سلاح استفاده شود. به علاوه مواد اوليه ي توليد گاز خردل نيز توسط BASF براي كارخانه هاي ديگر توليد مي شد.

جنگ جهاني اول علاوه بر توليد سلاح هاي شيمايي با رخداد تأسف بار كار اجباري نيز همراه بود. شهروندان خارجي و زندانيان نظامي در بخش هاي صنعتي و كشاورزي آلمان، مجبور به كار بودند. تعدادي از آن ها در كارخانه هاي BASF در لودويگسهافن، اوپائو و مرزبورگ به كار گماشته مي شدند تا جايگزين نيروهاي اعزام شده به جنگ باشند. شهروندان لهستاني و بلژيكي و زندانيان نظامي از ايتاليا و روسيه، در كارخانه هاي BASF مجبور به كار مي شدند

مركز پزشكي و فيزيوتراپي BASF

در سپتامبر سال ۱۹۲۱، انفجار بزرگي در يكي از كارخانه هاي اوپائو رخ داد كه ۵۰۰ نفر را به كام مرگ كشاند. مناطق اطراف كارخانه نيز خسارت هاي بسياري را تجربه كردند. حادثه ي مذكور در جريان نرم كردن نيترات سولفات آمونيوم در انبارها رخ داد كه باعث تعطيلي توليد اين كود از سوي BASF شد. توليد كود مذكور تا دهه ي ۱۹۴۰ و توسعه ي روشي بهينه، متوقف باقي ماند.

توسعه ي فناوري و افزايش حوزه هاي فعاليت

اثر جنگ جهاني اول بر اقتصاد و صنعت آلمان تا سال ها ادامه يافت. BASF كه پس از پايان جنگ به دنبال بازيابي اقتصادي بود، با چالش هاي متعددي همچون ناآرامي هاي سياسي، پرداخت غرامت جنگي، از كار افتادن كارخانه ها، كمبود مواد اوليه همچون زغال سنگ، چالش هاي حمل ونقل، اشغال منطقه ي غربي راين توسط فرانسوي ها و كشيده شدن مرز فرضي روي اين رودخانه روبه رو شد. شركت هاي متعدد صنايع شيميايي آلمان تصميم گرفتند تا ادغام فناوري ها و مراكز توليدي، اقتصادي شيميايي را احيا كنند

.BASFشركت I.G. Farben Aktiengesellschaft در سال ۱۹۲۵ در اثر ادغام BASF با پنج شركت شيميايي ديگر تأسيس شد. مركز رسمي شركت جديد در فرانكفورت قرار داشت. سايت هاي توليدي لودويگسهافن و اوپائو، مراكز اصلي گروه جديد در منطقه ي بالايي رودخانه ي راين بودند. شركت فاربن، چهار مركز توليدي در سرتاسر آلمان داشت. از سال ۱۹۳۳، سهم عمده اي از محصلات فاربن در سياست هاي حكومت آلمان مبني بر توسعه ي نظامي كاربرد پيدا كردند. به همين دليل همكاري در نگه داري و توليد محصولاتي همچون نيتروژن، گازوئيل و بونا براي دولت شروع شد.

حكومت آلمان، BASF را مجبور به توليد مواد اوليه ي سلاح هاي شيميايي كرد

فريدريش برگوس، شيمي دان اهل هانوفر در سال ۱۹۱۳ پتنت قابل توجهي براي محصولات شيميايي ثبت كرد. او راهي براي توليد مواد مايع شيميايي كاربردي در واكنش هاي توليد سوخت مصنوعي پيدا كرده بود كه با اعمال فشار زياد و هيدروژنه كردن زغال سنگ انجام مي شد. ماتياس پير، شيمي دان BASF، از ايده ي برگوس استفاده كرد و آن را در فرايندهاي صنعتي به كار برد. فرايند جديد در مركز توليدي ليونا شركت فاربن به كار گرفته شد و اولين محصول آن يعني گازوئيل، در سال ۱۹۲۷ انبارهاي BASF را ترك كرد

مراكز توليد لودويگسهافن و اوپائو در ۱۹۳۹

توليد پلاستيك، دستاورد بزرگ BASF در قرن بيستم بود. آن ها اولين تحقيقات را روي فعاليت هاي تحقيقاتي را در صنعت پليمر انجام دادند كه منجر به توليد استايرن در لودويگسهافن شد. از سال ۱۹۲۹ و با موفقيت در توليد اولين مواد پلاستيكي، سهم عمده اي از فعاليت هاي مركز لودويگسهافن و اوپائو به توليد اين مواد اختصاص يافت.

بسياري از مواد توليدي BASF در صنعت پليمر، براي توليد انبوه پلاستيك ها استفاده مي شود. تركيب هاي آكرليك پلميري، پلي استايرن، پلي واينيل كلرايد، پلي سابوتايلين، پلي واينيل اتر و پلي اتيلين از محصولاتي بودند كه تا پايان دهه ي ۱۹۳۰ در BASF توليد و به صنايع وابسته فروخته شدند. همين فعاليت هاي تحقيقاتي ابتدايي باعث شد تا برند آلماني در اوج گيري صنعت پلاستيك در دهه ي ۱۹۶۰ عملكرد تأثيرگذار داشته باشد و امروز هم يكي از فعالان اصلي و موفق صنعت محسوب شود.

انفجار در مركز اوپائو

برند آلماني BASF با فعاليت در صنايع شيميايي و حوزه هاي وابسته، نقش مهمي در توسعه ي محصولات فناوري اطلاعات هم داشت. آن ها در توسعه ي نوارهاي صوتي، ويدئويي و دستگاه هاي انتقال داده كه از بازيگران اصلي تولد عصر اطلاعات بودند، نقشي حياتي داشتند. همه ي محصولات مذكور، نوارهاي مغناطيسي هستند كه توليدشان تاحدودي به صنايع شيميايي وابسته مي شود

نوار مفناطيسي BASF با دستگاه ضبط AEG

مهندسان BASF با تركيب تجربه و تخصص از حوزه هاي متنوع صنعتي، دستاورد انقلابي ديگري شكل دادند. توليد پودر آهن كربونيل از سال ۱۹۲۴ در سايت لودويگسهافن انجام مي شد. محصول مذكور براي توليد سيم پيچ هاي القايي كابل هاي تلفن كاربرد داشت. همين محصول، زمينه را براي ورود به صنعت نوارهاي مغناطيسي براي BASF فراهم كرد. آن ها در سال ۱۹۳۴، اولين محموله ي ۵۰ هزار متري نوار مغناطيسي صوتي را به شركت الكترونيكي AEG تحويل دادند. يك سال بعد، AEG اولين دستگاه ضبط نواري را به بازار عرضه كرد. نوارهاي مغناطيسي توليد BASF، قطعات بنيادي در محصول جديد AEG بودند

جنگ جهاني دوم و تكرار تاريخ

با شروع جنگ جهاني دوم، بار ديگر اقتصاد آلمان وارد فاز جنگي شد. شركت فاربن هم مجبور به ادغام در سيستم جديد ايزوله ي نازي ها بود و فعاليت خود را مبتني بر توليد محصولات ويژه يعني نيتروژن، لاستيك و گازوئيل ادامه مي داد. بار ديگر تعداد زيادي از كارمندان مرد شركت در دوران جنگ به جبهه هاي نبر فراخوانده و با كارمندان زن، زنداني هاي سياسي و جنگي و نيروهاي كار اجباري جايگزين شدند. زندانيان كمپ هاي كار اجباري، بيشتر به سايت توليد بونا در آشويتس فرستاده مي شدند كه در تاريخ جنگ جهاني دوم، به دفعات به آن پرداخته شده است.

اردوگاه كار اجباري آشوتيس، از مراكز توليدي BASF بود اردوگاه هاي كار اجباري، بخشي اجتناب ناپذير از تاريخ جنگ جهاني دوم هستند. شركت BASF در دومين جنگ جهاني هم مانند نبرد اول، در مراكز متعدد از زندانيان اين اردوگاه ها بهره برداري كرد. زندانياني از لهستان، اتحاد جماهير شوروي، ايتاليا، فرانسه، اسپانيا، بلژيك، هلند، كرواسي و اسلواكي در كارخانه هاي متعدد BASF در لودويگسهافن و اوپائو به كار گرفته مي شدند كه تعداد آن ها در آوريل ۱۹۴۳ به اوج رسيد و ركورد ۱۳،۷۲۷ نفر (حدود يك سوم كل كارگران كارخانه) را ثبت كرد

جنگ هاي جهاني، نقطه هاي تاريك تاريخچه ي BASF هستند كه تأثير اين برند عظيم را علاوه بر به كارگيري نيروي كار اجباري، در توليد سلاح هاي شيميايي هم نشان مي دهند. فاربن در جريان جنگ جهاني دوم، مواد جنگ افزاري همچون تابون و سارين و گاز خردل را در سايت هاي گوناگون خود توليد مي كرد. سيكلون ب، محصول شيمياي ديگري بود كه توسط نازي ها براي قتل عام در اردوگاه هاي كار اجباري استفاده مي شد. اين ماده، توليدي يكي از شركت هايي بود كه فارين، سهام عمده اي از آن را در اختيار داشت. دادگاه هاي نظامي پس از جنگ جهاني دوم، به دنبال پيدا كردن نقش و آگاهي فاربن از كاربرد سيكلون ب، تحقيقات متعددي انجام دادند و هنوز به نتيجه اي مشخص نرسيده اند

BASF در بخشي از تاريخچه ي خود كه به نقش آن ها در توليد سلاح هاي شيميايي اشاره مي كند، مسئوليت تاريخي و اخلاقي خود را متذكر مي شود. برند آلماني امروز مي داند كه در قتل عام ميليون ها نفر در جريان دو جنگ جهاني نقش داشته است. اين شركت به همراه چند شركت آلماني ديگر، بنيادي به نام «Remembrance, Responsibility and Future» را در سال ۲۰۰۰ تأسيس كردند تا خسارت واردشده به قربانيان رژيم نازي را جبران كنند. BASF بيش اتز ۷۰ ميليون يورو به بنياد مذكور كمك مالي انجام داده است

ساختمان قديمي BASF در لودويگسهافن

بازسازي تا اوج گيري صنعت پلاستيك

سال هاي پس از جنگ، مجددا دشواري هاي توسعه و ازسرگيري فعاليت ها را براي BASF به همراه داشت. كارل ورستر، از مديران برند آلماني در ميانه ي قرن بيستم درباره ي بازسازي پس از جنگ مي گويد:

سال هاي بازسازي از مارس ۱۹۴۵ تا اصلاحات ارزي در ژوئن ۱۹۴۸، دشوارترين سال هاي تاريخ BASF بودند. دستاوردهاي ما در آن زمان بدون تلاش هاي همه جانبه ي نيروي كار و ازخودگذشتگي آن ها ممكن نمي شد. نيرويي كه در شرايط دشوار كاري و حتي با حداقل درآمد و غذا، به توسعه ي كارخانه كمك مي كردند.

بازسازي تا سال ۱۹۴۸ با دشواري تمام پيش رفت و درنهايت سايت هاي لودويگسهافن و اوپائو مجددا نزديك به ۲۲ هزار نيروي كار در اختيار گرفتند تا به فعاليت عادي نزديك به سال هاي پيش از جنگ بازگردند

از سال ۱۹۴۹، دوران تازه اي در توسعه ي محصول در BASF شروع شد. پس از سه سال تحقيق و توسعه در مركز تحقيقات كشاورزي، اولين توليدات در دسته ي حفاظت از محصولات زراعي به بازار عرضه شدند. علف كش U۴۶، اولين محصولي بود كه خانواده ي محصولات دفاعي برند آلماني را شكل داد. تا سال ۱۹۶۴ انواع محصولات دفاعي و حفاظتي كشاورزي و با غ داري توسعه يافتند كه همگي حاصل تحقيق و توسعه در مركز كشاورزي ليمبورگرهوف بودند

BASF در ميانه ي دوم قرن بيستم، توسعه ي محصولات پلاستيكي و مواد اوليه ي صنعت پلاستيك را با قدرت ادامه داد. آن ها پلي استايرني به نام Styropor را در سال ۱۹۵۱ به بازار عرضه كردند كه بعدها موفق به فتح بازارهاي جهاني شد. ماده ي مذكور كه به نام فوم هم شناخته مي شود، شامل ۹۸ درصد هوا است و درنتيجه حاصيت عايق بندي هوا را نيز دارد. مهندسان سازه و طراحان بسته بندي، از پلي استرايرن جديد كاربردهاي زيادي استخراج كردند و امروزه شاهد استفاده ي وسيع از آن در عايق بندي سقف و ديوار كف و انواع بسته بندي هستيم

در سال ۱۹۶۴ مركز توايدي جديدي در آنتورپ بلژيك توسط BASF تأسيس شد. اين مركز به خاطر موقعيت لجستيكي عالي به مرور لقب دومين سايت بزرگ اروپايي BASF را به دست آورد. توليد كود، واسطه هاي فيبري، پلاستيك و مواد اوليه ي شيمياي در مركز آنتورپ انجام مي شود

.BASF در سال ۱۹۶۵، جشن ۱۰۰ سالگي خود را برپا كرد و براي توسعه به بازارهاي جديد آماده شد. مديران تصميم داشتند تا شركت را به مجموعه اي بين المللي تبديل كنند و در اين راه، انواع فعاليت ها را از تأسيس سايت هاي خارجي تا سرمايه گذاري هاي عظيم در آمريكا و ديگر كشورهاي صنعتي جهان انجام دادند. به علاوه توسعه ي توليد به محصولات باكيفيت و مصرفي نيز در برنامه هاي رشد قرن دوم فعاليت BASF ديده مي شد.

صنعت پوشش دهي، يكي از صنايع جانبي شيميايي محسوب مي شود كه جريان مالي مناسبي را هم به همراه دارد. BASF در سال ۱۹۶۵ با خريد يكي از بزرگ ترين توليدكننده هاي مواد پوششي در اروپا (Glasurit) به صورت مستقيم وارد فرايند توليد شد. برند آلماني تا قبل از آن تنها مواد اوليه ي صنعت پوشش دهي را براي صنايع وابسته تأمين مي كرد. خريد و ادغام هاي مشابه در سال ها و دهه هاي بعد ادامه پيدا كرد كه منجر به شكل گيري زيرمجموعه ي مستقل پوشش دهي BASF شد. از محصولات كنوني زيرمجموعه ي Coating Division مي توان به مواد پوششي صنعت خودرو اشاره كرد

فرايندهاي خريد و ادغام در دهه هاي ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ (دوران اوج گيري صنعت پلاستيك) رشد BASF را در صنايع متعدد به همراه داشت. آن ها ابتدا با Wintershall AG از بزرگ ترين شركت هاي نفت و گاز آلمان ادغام شدند كه دسترسي به امكانات فراوان صنعت پتروشيمي را به همراه داشت. شركت مذكور در سال ۱۹۹۰ همكاري جدي را با غول نفتي روسيه، Gazprom شروع كرد كه به توسعه ي بازارهاي نفتي اش انجاميد.

توليد محصولات مخصوص مصرف كننده با برند BASF از دهه ي ۱۹۹۰ متوقف شد

صنعت پلي اورتان، مقصد ديگر BASF بود كه با خريد كامل سهام Elastomer/Elastogran Group انجام شد. پلي اورتان، محصولات فومي را شامل مي شود كه كاربرد گسترده اي در صنايع خودرو و محصولات ورزشي دارند. ورود به آمريكا نيز در شراكت با Dow Chemical Company در سال ۱۹۵۸ رخ داد. در سال ۱۹۶۹ شركت Wyandotte Chemicals در ميشيگان به زيرمجموعه ي BASF پيوست و توسعه ي بازار آمريكا را ممكن كرد.

اولين سايت تصفيه ي آب لودويگسهافن، در سال ۱۹۷۴ و پس از ۱۷ سال تحقيق و توسعه راه اندازي شد. مركز BASF را مي توان بزرگ ترين تصفيه خانه ي مكانيكي-بيولوژيكي آب در اورپا ناميد. ظرفيت اين مركز، توانايي تصفيه ي آب مصرفي براي ۶ تا هفت ميليون نفر را دارد. روند توسعه و بهينه سازي مركز مذكور به صورت ادامه دار در BASF جريان دارد. به عنوان مثال از سال ۲۰۰۱ فرايند مدرن نيتريفيكاسيون در آن مركز به كار گرفته شد. فرايند جديد، دفع نيتروژن از كارخانه هاي BASF را به رودخانه ي راين، از ۳،۵۰۰ تن در سال ۲۰۰۱ به ۵۹۳ تن در سال ۲۰۱۳ كاهش داد

قرن ۲۱ و وضعيت كنوني BASF

دهه ي پاياني قرن بيستم با مدرن سازي و سلامت هرچه بيشتر فعاليت هاي BASF سپري شد. آن ها از سال ۱۹۹۴، مدل پايايي (Sustainability) را به سازوكار خود اضافه كردند. با مدل كاري جديد، موفقيت اقتصادي با مسئويت اجتماعي و حفاظت از محيط زيست تركيب مي شود. به هرحال از آن سال استراتژي هاي برند آلماني بر پايه ي مفاهيم مذكور شكل گرفت و در تدوين بيانيه هاي مأموريت نيز نقش مركزي داشت

تصفيه خانه ي لودويگسهافن

يرند آلماني براي پياده سازي برنامه هاي توسعه ي پايا، روش هاي تحليلي متعدد را به كار گرفت. آن ها با هدف توسعه در سه حوزه ي محيط زيست، جامعه و اقتصاد، ابتدا برنامه ي تحليل Eco-Efficiency را در سال ۱۹۹۶ اجرا كردند. برنامه ي بعدي، SEEbalance نام داشت كه در همان سال اجرا شد. برنامه ي تحليلي اول، هزينه و فاكتورهاي تأثيرگذاري بر محيط زيست همچون انرژي و مواد اوليه را بررسي مي كرد. برنامه ي دوم، فرايندهاي تحليل را به تأثيرگذاري هاي اجتماعي توسعه داد.

سموم دفع آفات، از سال ها و دهه هاي اوليه ي فعاليت در نقطه ي تمركز BASF قرار داشت. آن ها در سال ۱۹۹۶ ماده اي قارچ كش به نام BRIO را به بازار عرضه كردند كه دوران تازه اي را در قارچ كش هاي با مواد تشكيل دهنده ي فعال شروع كرد. از محصولات بعدي اين خانواده مي توان به Opera حاوي F۵۰۰ در سال ۲۰۰۲ اشاره كرد كه فروش مناسبي را در برزيل به همراه داشت. محصولات حاوي F۵۰۰ فروش بسيار بالايي در دفع آفات در سرتاسر جهان دارند

فعاليت جدي در بازارهاي آسيايي، با ورود به قرن ۲۱ در استراتژي BASF شكل گرفت. مركز كوانتان مالزي در سال ۲۰۰۰ تأسيس شد كه نقشي اساسي در استراتژي برند آلماني در منطقه ي آسيا و اقيانوسيه داشت. مركز بعدي در سال ۲۰۰۵ در نانجينگ چين و با همكاري شركت چيني SINOPEC تأسيس شد. سايت چيني، بزرگ ترين سرمايه گذاري انفرادي در تاريخ BASF بوده است.

فرايندهاي خريد و ادغام با هدف توسعه ي پورتفوليو و صنايع فعاليت، در قرن ۲۱ در BASF با قدرت پيگيري شدند. از اهداف اصلي برند آلماني در خريد شركت ها مي توان به در اختيار گرفتن كسب وكارهاي مبتني بر خدمات مشتري و فعال در حوزه هاي نوآوري و رشد اشاره كرد. شركت Engelhard در نيوجرسي يكي از اين خريدها محسوب مي شود كه در صنعت پوشش دهي سطوح و توليد حلّال فعاليت مي كند. از خريدهاي ديگر مي توان به German Deguss فعال در صنعت توليد مواد شيميايي ساخت وساز و Johnson Polymer فعال در صنعت رزين اشاره كرد.

مارتين بروپرمولر، مديرعامل كنوني BASF

BASF مانند بسياري از شركت هاي باسابقه ي صنعتي، در سال هاي اخير پياده سازي سازوكارهاي مدرن را در فرايندهاي خود در نظر گرفته است. آ ن ها ديجيتالي كردن فرايندهاي تحقيقاتي را به عنوان اولويتي در مراكز تحقيق و توسعه ي خود لحاظ كردند. ازفعاليت هاي جدي در ديجيتالي كردن تحقيقات مي توان به نصب يك ابركامپيوتر در سايت لودويگسهافن اشاره كرد كه قدرتي برابر با ۱/۷۵ پتافلاپس دارد. مدل سازي و شبيه سازي سريع تر و گسترده تر، از قابليت هاي ابركامپيوتر جديد BASF محسوب مي شود.

آخرين آمارهاي BASF، درآمد شركت را در سال ۲۰۱۸ نزديك به ۶۳ ميليارد يورو عنوان مي كنند. برند باسابقه ي آلماني اكنون بيش از ۱۲۲ هزار كارمند در سرتاسر جهان داشته و مارتين بروپرمولر، مسئوليت مديريت عامل را در آن بر عهده دارد. برند BASF درحال حاضر رتبه ي ۹۹ باارزش ترين برندهاي رسانه ي فوربز را به خود اختصاص داده است.

منبع: سایت زومیت "www.zoomit.ir"