بنزوئیل پراکسید یک ماده شیمیایی است که در صنعت به چهار حالت  مورد استفاده قرار می گیرید که عبارت اند از:

بنزوئیل پراکسید پودری آب دار

بنزوئیل پراکسید پودری بدون آب

بنزوئیل پراکسید خمیری سوسپانسیون شده در پلاستی سایزر ها

بنزوئیل پراکسید مایع محلول شده در حلال های آلی

نام دیگر بنزوئیل پراکسید ، دی بنزوئیل پراکسید نیز می باشد و به اختصار بنزوئیل پراکسید BPO  و BzO2 نیز گفته می شود.بنزوئیل پراکسید در دسته بندی پراکسید های آلی جزء آسیل پراکسید ها می باشد.آسیل پراکسید ها منبع خوبی برای تولید رادیکال های آزاد در واکنشهای پلیمریزاسیون زنجیری می باشند. بنزوئیل پراکسید در علم پزشکی و داروسازی به تنهایی ، یا در ترکیب با آنتی بیوتیک ها برای درمان آکنه به کار می رود و در علوم صنایع غذایی به عنوان سفید کننده آرد کاربرد دارد. در صنایع آرایشی بهداشتی از بنزوئیل پراکسید به عنوان سفید کننده دندان ، بی رنگ کردن مو استفاده می شود، اما به طور عمده خرید و فروش بنزوئیل پراکسید در بازار های جهانی در صنایع پلیمر می باشد.

از بنزوئیل پراکسید پودری در پلیمریزاسیون و پخت رزین های پلی استر ، رزین های آکریلیک ، ساخت رزین های آکریلیک ، در دما محیط و دماهای بالا استفاده می شود . در دماهای پایین تر از 80 درجه سانتی گراد بنزوئیل پراکسید باید با شتاب دهنده های آمینی مورد مصرف قرار گیرد و در دماهای بالاتر در خیلی از موارد نیازی به استفاده از شتاب دهنده آمینی نمی باشد.بنزوئیل پراکسید پودری به راحتی در رزین های آکریلیک و پلی استر قابل پخش و حل بوده و بعد از انحلال به صورت محلول شفاف در می آید.درصد مصرف بنزوئیل پراکسید 2الی 5درصد وزن رزین میباشد. در حین استفاده از شتاب دهنده های آمینی با بنزوئیل پراکسید از برخورد مستقیم شتاب دهنده و بنزوئیل پراکسید شدیدا به خاطر خطر انفجار خودداری گردد یعنی ابتدا شتاب دهنده آمینی در رزین یا مونومر مربوطه انحلال داده شود و سپس بنزوئیل پراکسید وارد سیستم گردد. از تجزیه بنزوئیل پراکسید عمده ترکیبات شیمیایی که تولید می شوند عبارت اند از : کربن دی اکسید ، بنزن ، بنزوئیک اسید ، دی فنیل ، فنیل بنزوات. دمای شروع به تجزیه خود به خودی بنزوئیل پراکسید پودری حدود 55 درجه سانتیگراد بوده و باید برای جلوگیری از خطرات انفجار و آتش سوزی زیر این دما نگهداری شود. طبق پیشنهاد شرکت آکزونوبل برای بنزوئیل پراکسید پودری بهترین دمای نگهداری زیر 25 درجه سانتیگراد می باشد که بنزوئیل پراکسید پودری (Perkadox CH50) بتواند کیفیت خود را به خوبی حفظ کند. ساختار شیمیایی بنزوئیل پراکسید C6H5CO)2O2) بوده، که دو گروه بنزوئیل به گروه پراکسید پیونده داده شده است. چندین روش برای ساخت بنزوئیل پراکسید وجود دارد که عبارت از :

ساخت بنزوئیل پراکسید از بنزویل کلراید (benzoyl chloride) و باریم پراکسید می باشد به صورت واکنش زیر میباشد:

C6H5C(O)Cl + BaO2 → (C6H5CO)2O2 + BaCl2

روش دیگر تولید بنزوئیل پراکسید واکنش بین بنزویل کلراید با آب اکسیژنه (هیدروژن پراکسید) و سدیم هیدروکسید به صورت واکنش زیر می باشد:

2 C6H5COCl + H2O2 + 2 NaOH → (C6H5CO)2O2 + 2 NaCl + 2 H2O

برخورد بنزوئیل پراکسید با پوست به طور عمده تولید بنزوئیک اسید و اکسیژن می کند که هیچکدام از آنها سمی نیستند.

در واکنشهای پلیمریزاسیون رادیکال آزاد، بنزوئیل پراکسید از پیوند های اکسیژن –اکسیژن ضعیف بوده و تحت گرما شکسته و تولید رادیکال بنزوئیل می نماید:

واز طریق همین رادیکال آزاد اتصال و انتشار به رادیکال های وینیلی صورت می گیرد.

نیمه عمر بنزوئیل پراکسید در 92 درجه سانتیگراد حدود یک ساعت و در دمای 131 درجه سانتیگراد حدود یک دقیقه است.

بنزوئیل پراکسید در آب نامحلول بوده و در حلال های آرماتیکی و الکل ها و برخی استر ها محلول می باشد.