رزین پلی استر غیراشباع چیست؟

 

استرها

استرها اول بار طبق معمول توسط شیمیدان المانی به نام Gmlein درسال 0581 شناسایی و از این پس نام انرا

Essigather نهاد، استیک استر.

روش نامگذری استرها بدان گونه هست که در ابتدا نام الکل و لفظ " یل" درانتها و سپس نام اسید و لفظ " ات

" در انتها قرار میگیرد، مانند اتیل استات.

روش دیگر نامگذاری انست که ابتدا نام اسید بطور کامل عنوان شده و سپس نام الکل با لفظ " یل " در انتها و

سپس لفظ استر عنوان میگردد، نام دیگر اتیل استات ، استیک اسید اتیل استر.

استرها از واکنش الکل و اسید در حضور کاتالیست اسیدی و با از دست دادن اب همزمان بوجود می ایند، لطفا

به طبقه بندی زیر توجه بفرمایید:

0 اگر یک الکل و یک اسید یک عاملی ترکیب و با از دست دادن اب به یک مولکول خطی استر خواهیم -

رسید، به همین دلیل دارای نقطه جوش پایین و از لحاظ فیزیکی بصورت مایع رقیق میباشند. مانند انواع حلال

های استری کاربردی در صنعت رنگ: متیل استات ، اتیل استات و بوتیل استات.

-2 اگر یک الکل یک عاملی بروی یک اسید دوعاملی قرار گیرد با از دست دادن اب ، یک ترکیب در صفحه از

استر خواهیم داشت. به همین دلیل دارای نقطه جوش بالاتر و بصورت فیزیکی بحالت مایع غلیظ و روغنی

خواهند بود. مانند انواع پلاستی سایزر های مصرفی در صنعت رنگ و پلاستی زول.

 

DBP/DOP/DOTP/DOA/DINP

 

هرکدام مخفف اجزا تشکیل دهنده میباشند و مهمترین انها کاربرد در صنعت رنگ میتوان به DBP که مخفف

دی بوتیل فتالات که استر نرمال بوتانول و انیدرید فتالیک هست نام برد. در مبحث پلاستی سایزرها و موارد

کاربرد انها در عایق های پلاستی زول کاملا" توضیح داده خواهد شد.

3 اگر یک الکل دو یا بیشتر ) عاملی( با یک اسید مشابه و با از دست دادن اب، یک پلیمر را تشکیل داده و -

مولکولهای فوی در فضا و چند بعدی خواهند بود و به همین دلیل از حالت مایع به حالت ویسکوز خواهند

رسید، نام ان پلی استر میباشد.

در مباحث گذشته پس از شناسایی پلیمرها و توضیح راجع به رزین های پلی کندانسیونی و رزین های پلی

استر به دو گروه اصلی طبقه بندی شدند:

0 رزین پلی استر اشباع -

الف رزین پلی استر اشباع اصلاح شده با ادپیک اسید و گروه هیدروگسیل فانکشنال. -

ب رزین پلی استراشباع اصلاح شده با روغن با نام الکید رزین و گروه های کربوکسیلیک و هیدروگسیل -

فانکشنال.

که بنا به کثرت موارد مصرف ان کلیه رزین های شریک و نیز اصلاح انها توضیح داده شد. در پایان، قبل از

مباحث شناسایی و کاربرد انواع پوشش الکیدی نیاز به تکمیل مباحث قبل و جمع بندی انها خواهد بود و در

تکمیل ، رزین های پلی استر غیر اشباع را توضیح خواهیم داد.

رزین های پلی استر غیر اشباع

مقدمه:

پس از شناسایی رزین های الکیدی و شناخت انها و در خصوص مباحث اینده مانند پوشش های چوب نیاز

مبرم هست که با رزین های پلی استر غیر اشباع اشنا شویم.

 

تاریخچه:

رزین های پلی استر غیر اشباع اول بار در کشور المان ، مقارن با جنگ جهانی دوم در سال 1941 ساخته شد.

جهت استحکام توسط الیاف پشم شیشه انرا مسلح و جهت قالب گیری انواع قطعات صنعتی ، مورد استفاده قرار

گرفتند، به همین دلیل به انها فایبر گلاس میگویند.

ریشه یابی:

رزین پلی استر غیر اشباع همانگونه که از نامش پیداست ) برعکس نامگذاری غلط الکید( رزین هایی از زنجیره

پلی الکل و پلی اسید میباشند که یکی از دو گروه دارای ترکیب اولفینی با باند دوگانه C=C میباشند که همین

باند دوگانه توانایی تشکیل کوپلی مر با مونومرهای دیگر و در نتیجه باعث سخت شدن رزین میگردد.

تعریف براساس DIN آلمان:

Unsaturated polyester resin

رزینی که در ان یکی از اجزا فانکشنال تشکیل دهنده غیر اشباع باشد.

غیر اشباع همان ترکیب اولفینی با باند دوگانه میباشد، معمولا"گروه عامل فانکشنال اولفینی" انیدرید مالئیک "

میباشد و با ایجاد باند دوگانه در داخل زنجیره قابلیت سخت شدن و واکنش کوپلیمره با گروه های وینیلی مانند

وینیل بنزن یا استایرن میباشند.

با اطلاعات فوق میتوان میتوان تعریف رزین پلی استر غیر اشباع را تکمیل کرد.

پلی استر غیر اشباع محصولی از استریفیکاسیون پلی ال با مخلوطی از دی اسیدهای اشباع و غیر اشباع با از

دست دادن همزمان اب میباشند که قابلیت انحلال با مونومرهای غیر اشباع وینیلی ) عمدتا" استایرن( و تشکیل

کوپلی مر و سخت شدن به کمک اغازگر و شتاب دهنده میباشند.

 

واکنش اصلی رزین پلی استر غیر اشباع نمایش داده شود

با توجه به ساختار رزین پلی استر غیر اشباع میتوان گفت :

رزین پلی استر غیر اشباع حاصل از واکنش کندانسیونی پلی الکل با پلی اسید و تشکیل رزین " پلی استراشباع"

هستند که با تشکیل رزین پلی استر اشباع و ورود اسید غیر اشباع در داخل زنجیره ) انیدرید مالئیک ( مبدل به

رزین " پلی استر غیر اشباع " شده است، پس در رزین های پلی استر غیراشباع الزاما" از در فرم پلی اسید

اشباع مانند انیدرید فتالیک و پلی اسید غیر اشباع مانند انیدرید مالئیک در زنجیره یافت میگردد.

نکته :

جهت یاداوری به استحضار میرساند، انیدرید مالئیک و مدل فضایی شریک ان یعنی اسید فوماریک نیز در رزین

های الکیدی مورد استفاده قرار میگیرند. پس چرا در مدل رزین های پلی استر اشباع قرار میگیرند؟؟؟ !!!

زیرا:

در رزین های الکیدی با درصد بسیار پایین ) حدود 0%( و فقط جهت اصلاح افزایش باند دوگانه اسیدهای

چرب و کاهش زمان خشک شدن مورد کاربرد قرار میگیرند و هرگز در داخل زنجیره قرار نمیگیرند بلکه در

% بین زنجیره استقرار دارند، در صورتیکه در رزین های پلی استر غیراشباع مقدار مصرف انیدرید مالئیک تا 38

وزنی در زنجیره اصلی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

سوال؟؟؟

با توجه به ارایش فضایی مدل انیدرید مالئیک از نوع سیس و به فرم قایق و ممانعت فضایی دو بازو جهت

استقرار در زنجیره خطی ، چگونه امکان استقرار در زنجیره فراهم میگردد؟؟؟!!!

 

همانطور که ملاحظه میفرمایید دیگر هیچ اثری از حلال نیست و به همین دلیل منطقی فیلم حاصل از رزین های

پلی استر غیر اشباع ، فیلم بسیار ضخیم و با براقیت بسیار بالا خواهد بود و صخامت فیلم خشک و تر ،

برعکس دیگر پوشش های پلی استری ، تقریبا" برابر خواهد بود. چرا تقریبا" برابر؟؟

زیرا بخشی از استایرن به عنوان مونومر با رزین پلی استر تشکیل کوپلی مر داده و بخش واکنش نیافته تبخیر

میگردد و بوی تند تشکیل فیلم ناشی از همین عمل میباشد.

 

-0 پلی اسیدها

0 انیدرید فتالیک - -

انیدرید فتالیک یا اسید اورتو فتالیک ابداده با فرمول C8H4O3 از یک حلقه بنزی تشکیل شده است که 2 گروه

کربوکسیلیک COOH در موقعیت اورتو و در کنار یکدیگر قرار میگیرند. به ساختار توجه بفرمایید:

همین موقعیت اورتو و در کنار یکدیگر باعث شده تا بتواند یک مولکول اب از دست داده و از اسید فتالیک به

انیدرید فتالیک تبدیل گردد و در حین واکنش استری علاوه بر اب کمتر واکنش زمان کوتاهتر واکنش، انرژی

کمتر و کنترل راحتتر واکنش ناشی از کف کردن حاصل گردد. نقطه ذوب انیدرید فتالیک 131 و نقطه جوش ان

285  بوده و در رنج واکنش استری قرار میگیرد.

چون واکنش استری شدن بنا به نوع فرمول در رنج 180 تا270  میباشد پس انیدرید فتالیک گزینه بسیار مناسب

و میتوان گفت پلی ثابت پلی اسیدهای موجود در هر دو مدل پلی استر اشباع و غیر اشباع خواهد بود. البته

دمای معیار جهت پلی استر غیر اشباع 180 تا 200 میباشد.

جرم مولکولی ان 2/148 و فانکشنالیتی ان 2 پس اکی والان وزنی آن :

148.2÷2=74.1

خواهد بود. ضمنا" ارزش اسیدی ان حدود760  میباشد که در این حالت جهت فرمول نویسی میتوان میزان

مصرف و بالانس ان با پلی الکل مصرفی را محاسبه نمود.

 

2  اسید ایزو فتالیک

 

 

 

اسید ایزو فتالیک فرم دیگر استخلاف فتالیک میباشد که دو گروه کربوکسیلیک COOH در موقعیت متا قرار

دارند و یک در میان فاصله دارند. به همین دلیل به هیچ عنوان فرم انیدرید انها یافت نمیشود، زیرا بدلیل

ممانعت فضایی و فاصله دو گروه COOH از یکدیگر امکان از دست دادن اب و تبدیل شدن به انیدرید را

نخواهد داشت.

9

پس فرمول بسته ان C8H6O4 خواهد بود یعنی یک مولکول H2O نسبت به انیدرید فتالیک بیشتر داشته و

میتوان گفت وزن مولکولی آن:

148.2+18=166.2

خواهد بود. چون فانکشنالیتی ان 2 هست پس اکی والان وزنی آن:

166.2÷2=83.1

خواهد بود. اما بدلیل ساختار فضایی نقطه ذوب بالایی داشته پس واکنش پذیری ان در رزین های پلی استر

مخصوصا" پلی استرهای اشباع ، به سختی انجام میپذیرد و به همین دلیل کاربرد وسیعی در پلی استر اشباع و

الکید رزین نخواهد داشت.

نقطه ذوب ان 350 درجه میباشد ولی با توجه به یک نکته بسیار ظریف میتوان از انها در رزین های پلی استر

غیر اشباع جهت ساخت رزین های خاص مقاوم در برایر حرارت مانند لاک عایق استفاده کرد.

نکته ظریف:

چون مقادیر مصرف انیدرید مالئیک در رزین های پلی استر غیر اشباع بسیار بیشتر از مقدار ان در رزین های

پلی استر اشباع و الکید رزین هست و چون نقطه ذوب انیدرید مالئیک بسیار پایین هست

55 درجه سانتیگراد پس نقطه ذوب مجموع اسیدها را کاهش داده و اسید ایزو فتالیک را کاربردی تر خواهد کرد

در صورتیکه در رزین های پلی استر اشباع اثری از انیدرید مالئیک نیست و در رزین الکید نیز مقدار ان بسیار محدود

و در حد 1% میباشد.

لازم بذکر است بدلیل وجود اب در ساختار اسید ایزو فتالیک قطعا" ارزش اسیدی ان از انیدرید فتالیک کمتر

خواهد بود و ارزش اسیدی از 760 به 660 تقلیل میابد که حتما" میبایست جهت بالانس فرمول انرا لحاظ کرد.

 

3  انیدرید مالئیک C4H2O3            

 

انیدرید مالئیک یک اسید دو عاملی با گروه اولفینی ) الکین ( باند دوگانه C=C عامل اصلی رزین های پلی استر

غیر اشباع میباشد و همین عامل سخت و خشک شدن ، انها را با فرم رزین ترموست رزین های پلی استر اشباع

متمایز میکند.

از این نکته ظریف میتوان دریافت که برعکس رزین های پلی استر اشباع که از تیپ هیدروکسیل فانکشنال و

الیگومر شریک با الیگومر دیگر هستند، رزین پلی استر غیر اشباع از تیپ گروه کربوکسیلیک فانکشنال بوده و

عموما" در کنار رزین شریک قرار نخواهند گرفت، فقط کوپلیمره میشوند.

انیدرید مالئیک دارای بوی بسیار تند و حساسیت زا بوده که حتما" میبایست در دمای پایین شارژ راکتور نمود

زیرا نقطه ذوب ان 55 درجه میباشد و اما نقطه جوش ان 200 درجه میباشد.

همانطور که عنوان شد دمای واکنش رزین های پلی استر غیر اشباع 180 تا 200 درجه میباشد و در واقع میتوان

دریافت که دمای معیار واکنش نمیبایست از نقطه جوش مواد تشکیل شده در زنجیره بالاتر باشد و این یک

قاعده کلی هست و چون نقطه جوش انیدرید مالئیک 200 میباشد ، پس حداکثر دمای معیار پلیمریزاسیون در

این نوع پلی استر 200 درجه میباشد.

11

البته لازم بذکر است جهت دستیابی به دمای به دمای بالاتر معمولا" فشار راکتور را از اتمسفریک بالاتر میبرند و

در دمای معیار واکنش را ادامه میدهند، این امر بخصوص در مورد رزین هایی که از ایزوفتالیک استفاده میگردد

ضرورت خواهد داشت.

انیدرید مالئیک با وزن مولکولی 98 و فانکشنالیتی 2 پس اکی والان وزنی آن:

98÷2=49

خواهد بود که میبایست در بالانس فرمول انرا لحاظ کرد. ساختار فضایی انیدرید مالئیک به فرم سیس و یا به

شکل قایق میباشد.

 

9 0 اسید فوماریک

اسید فوماریک نیز فرم فضایی ترانس و شکل صندلی از نوع مالئیک میباشد ولی نفطه ذوب بالاتری داشته و نیز

دارای یک مولکول اب میباشد و کاربرد ان محدود تر میباشد. دمای استریفیکاسیون جهت اسید فوماریک بالاتر

میباشد و به همین دلیل معمولا" در کنار ایزو فتالیک اسید، استر مناسبی را تشکیل میدهند.

نقطه ذوب اسید فوماریک حدود200 و نقطه جوش ان 290 درجه سانتیگراد میباشد. تغییرات نقاط ذوب و

جوش ایندو ایزومر فضایی فقط بدلیل مدل و ساختار فضایی انها میباشد. افزایش نقطه جوش باعث شده بتوان

رزین فوق را در دمای بالاتر استریفای نمود و همچنین رزین استری با مقاومت مناسب در برابر حرارت تهیه

نمود.

وزن مولکولی اسید فوماریک 116 یعنی مجموع وزن مولکولی انیدرید مالئیک و آب:

98+18=116

و اما چون فانکشنالیتی ان 2 میباشد پس اکی والان وزنی آن :

116÷2=58

خواهد بود و میتوان با اعداد فوق جهت بالانس و فرمول نویسی رزین پلی استر برنامه ریزی کرد.

برخی تفاوت های موجود در مالئیک و فوماریک:

انیدرید مالئیک سمی و اسید فوماریک غیر سمی هست. -

انیدرید مالئیک در رزین های دمای پخت پایین و در کنار انیدرید فتالیک قابل استریفای میباشند در حالیکه -

اسید فوماریک در دمای پخت بالا و در کنار ایزوفتالیک قابل استریفای خواهد بود.

بدلیل وجود اب در اسید فوماریک واکنش دارای اب بیشتر و احتمال کف و فوران در رزین بیشتر خواهد بود -

که حتما" میبایست از ضد کف های سیلیکونی در طی واکنش استفاده کرد.

انیدرید مالئیک در فیلم رنگ سختی بهتر ولی اسید فوماریک علاوه بر سرعت در واکنش استریفیکاسیون و -

کاهش زمان تولید ، رنگ و زرد گرایی کمتر و رزینی با نقطه ذوب بالاتری را حاصل مینماید.

رزین حاصل از اسید فوماریک در کنار ایزوفتالیک ویسکوزیته بالاتری را خواهد داد با احتساب اینکه حتی از -

پلی الکل هایی با فانکشنال پایین تری استفاده میگردد مانند اتیلن گلیکول که در غیر اینصورت ویسکوزیته

بسیاربسیار بالاتری را منتج میشدیم.

لازم بذکر است :

رزین حاصل از انیدرید مالئیک ویسکوزیته در رنج 100 تا Cp 400

رزین حاصل از فوماریک اسید 500 تا  Cp1000

2 پلی الکل های مصرفی در رزین های پلی استر غیر اشباع

 

پلی الکل های پر مصرف در رزین های پلی استر غیر اشباع می پردازیم:

 

- اتیلن گلیکول         C4H4(OH)2

 

الکل گلیکولی دو عاملی و بیشتر در رزین های استری ، پلاستی سایزر ، رزین های ترموپلاست استری مانند:

PET و کاربرد در صنعت ضد یخ اتومبیل خواهند داشت.نام ایوپاک ان  Ethane-1,2-diolمیباشد.

وزن مولکولی ان 1/62 بوده و چون فانکشنالیتی ان 2 هست، پس اکی والان وزنی ان:

62.1/2 = 31.05

نقطه جوش ان حدود 200 درجه سانتیگراد بوده، پس در رنج فرایند تولید رزین پلی استر غیر اشباع مناسب

میباشند.

معمولا" در رزین هایی که انعطاف بالایی نیاز هست مورد کاربرد قرار میگیرند.مثلا " در رزین های پلی استر غیر

اشباع در فرمول ترکیبی که از فوماریک اسید و به تبع ان اجبار به مصرف ایزوفتالیک اسید باشد حتما" میبایست

جهت انعطاف فیلم از مقادیری تا خدود 10 % جامد رزین از اتیلن گلیکول استفاده کرد. مانند رزین های لاک

عایق. همین انعطاف باعث شده که در PET یک انعطاف بسیار خوبی را حاصل نماید. در زنجیره فوق تنها پلی

الکل مصرفی در کنار ترفتالیک اسید، اتیلن گلیکول میباشد که PET مخفف پلی اتیلن ترفتالات هست. پلیمر

ناشی از اتیلن گلیکول هست و بر عکس تصور از پلی اتیلن نیست. به زبانی گویا : پلی ) اتیلن ترفتالات(.

3

- -2 2 پروپیلن گلیکو C3H6(OH)2    

 

 

Propylene glycol

 

propane-12-diol

الکلی مایع و شفاف ولی جالب انکه وزن مولکولی بالاتری از اتیلن گلیکول دارد ولی از ان قرار تر میباشد.

پروپیلن گلیکول با وزن مولکولی 76/2 و فانکشنالیتی 2 دارای اکی والان وزنی :

76.2÷2=38.1 خواهد بود که با اطلاعات فوق میتوان جهت فرمول نویسی انرا لحاظ کرد. نقطه جوش ان

187 درجه بوده و به همین دلیل در رنج دمای معیار رزین پلی استر قرار خواهد گرفت. پروپیلن گلیکول علاوه

در صنعت رزین متاسفانه در صنعت تنباکو مورد استفاده قرار میگیرد. بدلیل خواص پلاستی سایزری و مرطوب

کنندگی جهت انحلال اسانس های معطر میوه ای مورد استفاده قرار میگیرندکه خود در حرارت و تبخیر و با

ایجاد کمپلکس از طریق ریه جذب خون شده و عامل اصلی نابود کننده هورمونهای استروژن و پروژسترون

میباشند. یعنی ناباروری در بانوان !!

 

 

 

نیو پنتیل گلیکول             C5H10(OH)2

 

Neopentyl glycol

 

2,2 Dimethylpropane-1,3-diol

از حالت خطی به فرم فضایی و با وجود شاخه فرعی CH3 دارای مزایای بهتری نسبت به دو فرم خطی فوق

خواهد داشت. به همین دلیل این الکل مورد توجه بیشتری قرار گرفته و در هر سه گروه رزین پلی استر اشباع و

الکید رزین و پلی استر غیر اشباع مورد کاربرد قرار میگیرد. البته بدلیل قیمت بالای ان در برخی موارد نیز

مراعات و میتوان گفت رزین ساز قناعت میفرمایند. بر عکس دو فرم الکل دیگر بصورت جامد فیزیکی و

بصورت پودر در پاکت های 25 کیلو گرمی بسته بندی میشوند.پس جهت افزایش سختی فیلم و ویسکوزیته

بسیار مناسب میباشند. پس جهت افزایش سختی فیلم و ویسکوزیته بسیار مناسب میباشند. وزن مولکولی ان

  104/2  بوده و چون فانکشنالیتی ان 2 هست پس اکی والان وزنی ان :

104.2÷2=52.1  خواهد بود که در فرمول جهت بالانس هیدروگسیل قابل محاسبه خواهد بود. نفطه ذوب ان

151 بوده که پس از این دما امادگی ورود به زنجیره و ترکیب را خواهد داشت.

 

نکته : بدلیل ایجاد ویسکوزیته بالا در 2رزین های پلی استر غیر اشباع با مصرف این الکل حتما" و لزوما"

میبایست در کنار ان از اتیلن گلیکول جهت حفظ وزن مولکولی و ویسکوزیته استفاده کرد.

 

رقیق کننده ها و یا الیگومرهای کوپلیمر ساز

 

از مهمترین رقیق کننده در رزین پلی استر غیر اشباع ، میتوان به استایرن و نام ایوپاک " وینیل بنزن " اشاره کرد.

استایرن ترکیبی است از گروه وینیلی CH=CH2 که به حلقه بنزن متصل میباشد پس حلالی ترکیبی و از گروه

اروماتیک ها هست. به همین دلیل بوی تند و فرار دارند. ارومات به ریشه لغوی یعنی معطر.

 

 

نقطه جوش ان 145 درجه سانتیگراد بوده پس میبایست دقت کرد که پس از انکه رزین پلی استر غیر اشباع در

راکتور اماده و جهت انحلال به تینینگ تانک یا همان بلندر انتقال میابد ، حتما" میبایست در زیر این دما انتقال

یابد زیرا در غیر اینصورت دو احتمال رخ خواهد داد:

1 افزایش دما بیش از مقدار نقطه جوش استایرن باعث تبخیر وفرار از ونت و در نتیجه تغییر در درصد جامد -

رزین گردد.

2 استایرن به دما بسیار حساس بوده و دردمای بالا باعث پلیمریزاسیون و افزایش شدید ویسکوزیته و نهایتا" -

ژل شدن میگردد.

 

البته که در فرمول میبایست از استابلیزر یا پایدار کننده مثل هیدروکینون استفاده کرد ولی احتیاط جایز هست.

نقطه اشتعال استایرن 30 بوده و حتما" میبایست در زیر این دما نگه داری شود. در این حالت بر عکس

کارخانجات رزین الکیدی که جهت نگهداری به حالت مذاب اسیدهای چرب ، گرمخانه دارند ، در این واحد

نیاز به سردخانه جهت نگهداری استایرن وجود دارد.

استایرن در رزین های پلی استر غیر اشباع دو نقش اساسی را ایفا مینماید :

-1 به عنوان حلال و رقیق کننده و مبدل به یک رزین سیال و قابل اعمال

2 به عنوان یک الیگومر فعال در کنار رزین پلی استر غیر اشباع قرار گرفته و فرم ترموپلاست رزین پلی استر -

غیر اشباع را به یک فیلم ترموست تبدیل مینماید و روی همین اصل انرا مونومر استایرن مینامند.

استایرن بنا به نوع فرمول از 30 تا 40 درصد وزنی رزین پلی استر غیر اشباع را شامل میشود.

 

inhibitor    ممانعت کننده بنام هیدروکینون

هیدروکینون هرگز انتی ژل نیست و به غلط مرسوم شده است. هیدروکینون یک حلقه بنزنی با دو گروه OH در

موقعیت پارا نسبت به یکدیگر قرار داشته.

به عنوان یک ممانعت کننده بدلیل واکنش پذیری بالای انیدرید مالئیک در واکنش استریفیکاسیون شرکت نموده

و رادیکالهای ازاد شده در واکنش را در گیر کرده تا از اکسیداسیون و رشد مولکولی جلوگیری بعمل اید.

یعنی: دایم گروه R بروی هیدروکینون قرار گرفته و جدا میشود یعنی انکه OH هیدروکینون ابتدا بصورت

O رادیکالی و سپس بصورت OR بروی حلقه بنزن قرار گرفته و جدا میشود و این فرایند رفت و برگشت تا

اتمام فرایند تولید مدام تکرار میگردد.

رزین های پلی استر غیر اشباع تولید شده بنا به تنوع مواد اولیه ) البته به هیچ عنوان به رزین الکید نمیرسد( در

مصارف گوناگونی در صنعت کاربرد خواهند داشت.

در حالت کلی میتوان گفت با توجه به مصرف استایرن به عنوان رقیق کننده های راکتیو نسبت به فرم رزین

های پلی استر اشباع و الکیدرزین دوستدار محیط زیست بوده و در شرایط دمای محیط تقریبا 100 % جامد

رزین سخت و بدون VOC و فراریت خواهد بود. در حالیکه در فرم پخت در دمای بالا با فراریت 2 الی 3

درصدی از استایرن روبرو خواهیم شد. بوی تند استایرن ناشی از ازاد شدن از سطح خواهد بود. استایرن هرگز

حلال نبوده و رقیق کننده میباشد و در پایان توسط اغازگر به همراه رزین کوپلیمره و پخت میشود و در داخل

فیلم باقی میماند. کوپلیمره از نوع رادیکالی و از مسیر C=C انیدرید مالئیک موجود در زنجیره با استایرن انجام

میگردد.