جهت خرید ضد کپک و ضد قارچ اینجا کلیک کنید

 این ویدئو در مورد کاربرد ضد کپک ها و ضد قارچها می باشد.

ضد کپک و ضد قارچ صنعتی چیست؟

Biocide:(بریدن =cide ،زنده=Bio). با افزایش تولید رنگهای پلاستیک و کاریرد آنها در سطوح داخلی و خارجی ابنیه و از طرفی شرایط مختلفی که جهت نگهداری آنها توصیه می شوند، علاقه و مطالعه در مورد مواد نگهدارنده افزایش یافته است. مقادیر زیادی از ضد باکتری های ریز، امروزه برای ساخت و تولید پوششهای مقاوم در مقابل کپک برای فضاهای داخلی مرطوب و برای رنگهای آستری چوب با تأثیر در مقابل کبودی و کپک رنگ مورد استفاده قرار می گیرند. آنچه در گذشته در زمینه مواد حفاظت کننده، ضد قارچ به طریق آزمایشی بکار گرفته می شد امروز می توان با کار سیستماتیک به عنوان یک کار علمی پایه گذاری گردد. همزمان با اینگونه کارهای علمی روشهای سنجش و اندازه گیری نیز بهبود یافته اند.

بدین وسیله پیش بینی های دقیقی در مورد استفاده از تأثیر یک ترکیب محافظ و یا زمان تأثیر مواد سمی، مسائل تولیدی را تحت تأثیر قرار داده اند. تأثیر و دوام مواد بایوساید در لایه های محافظ پوششی در مقابل قارچ و یا کبودی مورد مطالعه قرار گرفته است و نتایج اولیه حاصل گردیده اند. بدون آنکه امروز نیازی به انتظار در مورد نتایج عملی دراز مدت باشیم. زمینه های کاربردی و گستردگی مواد نگهدارنده از نظر تعریف امروزه درست جا نیافتاده اند، زیرا مسائل بهداشتی ناشی از کار با آنها و مسائل محیط زیست، و دوری از تأثیرات مواد سمی، تولید را تحت تأثیر قرار داده و نشریات و مجلات علمی در مورد نگهدارنده ها، ضد قارچها و روشهای آزمایش، برای هریک از این مواد در بسیاری حالات به سختی قادرند که راهی برای قبول و یا حداقل شناساندن آنها عهده دار شوند. از این جهت باید درمورد هر کدام از نگهدارنده ها، و حدود قانونی استفاده از آنها و همچنین مضرات یا محاسن آنها اطلاعاتی داده شود، تا فرمول های لایه های پوشاننده محافظ در مقابل قارچ و یا کبودی و کار با آنها را آسانتر نماید. برای روشن شدن موضوع، مهمترین واژه های مواد نگهدارنده توضیح داده می شود:

میکروب ها

این موجودات ریز را تنها به وسیله میکروسکوپ می توان دید که در اثر تقسیمات پی در پی زیاد می شوند. تحت این واژه بخصوص باکتریها، قارچهای مولد کپک و خمیر مایه و گیاهان پست را می توان نام برد.

ضد میکروب های زنده ریز

آنها موادی هستند که میکروبها را خواهند کشت، در اکثر حالات، وقتی که مواد ضد میکروب به محیط اضافه شود، از رشد آنها جلوگیری بعمل آورده و اثر خود را نشان خواهد داد.

باکتری ها

باکتریها موجودات زنده تک سلولی ریز هستند که در اثر تقسیمات مستقیم زیاد می شوند. این باکتریها بر روی زمین های سخت محتوی مواد غذایی تولید توده هائی را می کنند که تغییر رنگ داده و با چش غیر مسلح نیز دیده می شوند. آنها اکثرا ً از مواد غذای آلی جهت زنده ماندن استفاده می کنند. بر حسب تغییر رنگی که آنها می دهند، باید بین gram – negative یعنی مقدار رنگینه آنیلین که بوسیله باکتری در لایه خارجی جذب شده و در مرکز هسته بصورت کمپلکس پروتئین – منیزیم وجود دارد و gram – positive یعنی به هنگام تغییر رنگ باکتری مقدار رنگینه جذب شده در گرم مانند بنفش های کریستالی که جذب نمی شوند، تفاوت گذاشت.

نوع بخصوص باکتریها که باعث تجزیه رنگهای پلاستیک می شوند، اکثر gram – negative می باشند، مانند انواع pseudomonas. بعضی از انواع آنها در فضاهای بسته رشد می کنند مانند باکتری های کاهش دهنده سولفات. آنها سولفات و یا گوگردهای موجود در سولفونات را به H₂S و یا سولفید ها کاهش و تغییر شکل می دهند، اگر در محیط ترکیباتی شبیه آهن، سرب ویا جیوه وجود داشته باشد، تغییررنگهای از خاکستری تا سیاه بوجود می آید.

ضد باکتری ها

ضد باکتری ها موادی هستند که باکتریها را از بین می برند بدون آنکه به محمل اصلی آسیب برسانند.

کپک قارچ

کپک های قارچ موجودات زنده تک سلولی هستند، که ترجیحا ً در اثر تقسیم، زیاد می شوند. بدین وسیله وقتی بسیاری از سلولهای آنها به دنبال یکدیگر قرار بگیرند، ایجاد قارچهای رشته ای و یا قارچهای شاخه ای می کنند که به آنها اصطلاحا ً قارچهای بافته ای می گویند. بسیاری از انواع آنها ایجاد فرمهای خاص و یا تغییر رنگهای شدید مانند میوه جات می کنند. آنها در pH بالاتر از 11 دیگر رشد نمی کنند.

کپک ضد قارچ

ضد قارچ های رنگ و مواد پوششی، موادی هستند که کپک های قارچ را از بین می برند. وقتی که ماده پوشاننده مقدار کمی قارچ داشته باشد، جلوگیری از رشد قارچ بر روی فیلم رنگ مانع از سرایت قارچ به درون فیلم می شود.

غلظت دهنده ها

امکان اینکه بخواهیم ویسکوزیته یک رنگ و یا پوشش ها را افزایش بدهیم، خیلی بیشتر از حالتی می باشد که بخواهیم ویسکوزیته یک پوشش را کاهش دهیم و یا در حالت تیکسوتروپی نگهداریم. ترکیبات زیر گروههای اصلی محصولات و ترکیبات شیمیایی ای را شامل می شوند که می توانند برای افزایش ویسکوزیته پوششها مورد استفاده قرار گیرند.

محصولات غیر آلی

-اکسید سیلیس (اسید سیلیسیک)

-اکسید آلومینیم و هیدرات اکسید آلومینیم

-سیلیکاتهای با ساختار شبکه ای لایه ای (مونت موریلونیت)

-سیلیکاتهای با ساختار ورق ای( کائولین)

-سیلیکاتهای با ساختار الیافی(آزبست)

-املاح مختلف غیر آلی

محصولات آلی

-هیدراتهای کربن

-مشتقات سلولزی

-نشاسته و مشتقات نشاسته

-آگار

-الجیناتها

-پلی یورونید

-ترکیبات سفیده تخم مرغ (پروتئین)

-چربی ها و روغنهای بهبود داده شده

-اسیدهای چرب صابونی و اسیدهای چرب آمینی

-پلی آمیدها

-تنزید ها با ساختار ویژه

پلیمرهای سنتزی و الیگومری

-پلی وینیل الکل

-پلی اکریل اسید و پلی متاکریل اسید و همچنین املاح آنها

-پلی اکریل آمید

-پلی وینیل پیرولیدن

-پلی اکسی اتیلن

-کوپلیمریزاتهای استایرن

تعداد کمی از مواد ذکر شده به عنوان افزایش دهنده های ویسکوزیته مورد استفاده قرار میگیرند. در مورد محصولات غیر آلی افزایش دهنده ی ویسکوزیته آنها را می توان تقسیم کرد به:

الف- ترکیبات با اندازه ذرات بسیار ریز }(OH_x)Al ،SiO₂}

ب-ترکیبات با ساختار کریستالی ویژه (ورقه ای،الیافی شکل،متخلخل)

ج-با ترکیبات ویژگیهای الف و ب

در مورد محصولات آلی، در اکثر حالات برای افزایش ویسکوزیته، بالا بودن جرم مولکولی شرط اول بوده، اما ساختار مولکولی نیز بسیار تعیین کننده می باشد. این امر البته می تواند تناقضی ایجاد کند. به عنوان مثال نشاسته و پلی ساکاریدها با جرم مولکولی بالا تمایل به ساخت آگلومرات که دارای جرم مولکولی کمتری می باشد دارند.

کاهش دهنده های ویسکوزیته

برای کاهش ویسکوزیته رنگ ها معمولا ً از حلال استفاده می شود. باید توجه داشت که با توجه به جرم مولکولی و ساختار رزین ها، برای کاهش ویسکوزیته آنها باید از حلالهای مختلفی استفاده نمود.در کنار حلالها، رقیق کننده ها نیز به عنوان مواد کاهش دهنده ویسکوزیته استفاده می شوند مانند استایرن.

انواع غلظت دهنده

الف- ترکیبات غیر آلی

از مهمترین ترکیبات غیر آلی که به عنوان غلظت دهنده مورد استفاده قرار می گیرند. اسید سیلیسیک ها هستند. آنها از نظر شیمیایی ترکیبات پایداری می سازند و کاربرد های همه جانبه ای دارند، لذا در پوششهای با پایداری زیاد مصرف می شوند. آنها، بر حسب روش تولید، برای سیستمهای پایه حلالی و پایه آبی استفاده می شوند. اسید سیلیسیک ها از طرفی بعنوان مواد غلظت دهنده و از طرف دیگر به عنوان مواد مات کننده عمل می کنند، چیزی که از یک طرف امتیاز و از طرف دیگر عیب این مواد می باشد. غلظت دهدنه ها دارای ساختار (ریز خاص) می باشند وموادی هستند با:

الف- ساختار ذره ای شبکه ای

ب- الیافی شکل

ج- ذرات متخلخل

در گروه سیلیکاتهایی که دارای ساختار شبکه ای هستند، مونت موریلونت ها (Montmorillonites) و بنتونیت ها (Bentonites) قرار دارند که یابصورت خالص و فراوری شده و یا با ترکیبات آلی بهبود داده وجود دارند. مهمترین غلظت دهنده با ساختار الیافی شکل آزبست (Asbest) می باشد که بصور های مختلف عرضه می شود.

سیلیکاتهایی که به عنوان غلظت دهنده با خواص مشخص، بکار برده می شوند، با فرایند های شیمیایی و یا بهبود داده شده و یا ترکیب این دو ساخته می شوند. از بارزترین این ترکیبات، غلظت دهنده های مونت موریلونیت که به صورت طبیعی وجود دارند می باشند. در این غلظت دهنده، کاتیون هایی که (Na⁺) در لایه این ترکیب اتصال محکمی ندارند می توانند با محصولاتی که دارای بنیان آلی زیاد و یا کم می باشند، جایگزین شوند.

این جایگزینی شبیه فرمول زیر می باشد:

{NH_n R₄ – n} Cl^{- +} Na⁺ Montmorillonit^- = {NH_n R₄ – nMontm.} + NaCl

دراین جایگزینی،محصول نهایی را می توان برای سیستمهای قطبی قوی و یا ضعیف تنظیم نمود، در غیر این صورت بنیان آلی، حداقل دراندازه معینی به صورت آبدوست (hydrophilic) عمل می کند. تأثیر غلظت دهندگی در این محصولات با مواد آلی همراه، کمتر تابع درجه  حرارت میباشد، زیرا که بنیان آلی در مولکول، یک حساسیت گرمای معینی را دارا می باشد. بعنوان مثال بنتون 34،یک محصول تجاری دی متیل – دی اکتا دسیل آمونیم مونت موریلونیت (به عنوان ترکیب آمونیم کوارتز چهار ظرفیتی) می باشد. این محصول به خاطر طول زنجیر (کربوهیدرات) آبگریز (hydrophob) بوده واز این جهت برای محیط های آلی مناسب می باشد. ژل شوندگی، می تواند با حل شدن بخش آلی این ترکیب بوسیله حلال بدست آید. ساختار ژل بصورت ساده بدین گونه است که هر ذره ورقه ای شکل مونت موریلونیت بهبود داده شده آلی با لایه ای از مولکول حلال احاطه می شود: زنجیر کربوهیدرات به وسیله نیروهای والانسی جانبی بر روی سطح ورقه ای غلظت دهنده باقی مانده و این در حالیست که یک پوسته آب گریز ایجاد می شود، بهنگام تأثیر مولکولهای حلال، از روی سطح ورقه ای شکل، ترکیب حل و پهن و گسترده می شوند. در این حالت لایه های ورقه ای شکل از یکدیگر دور می شوند و تورم یا غلظت دهندگی حاصل می شود و ساختار ژل شکل می گیرد. بخاطر تأثیر زیاد حلالهای قطبی، مناسب می باشد تا در عمل، ژل شدن را با اضافه نمودن مقدار کمی از این حلالها پایدار نمایند. بنتون 34 برای سیستمهای غیر قطبی و یا با قابلیت کم، بنتون 38 برای سیستمهای با قابلیت کم و یا متوسط و بنتون 27 برای سیستمهای قطبی و یا سیستم های قطبی و یا سیستم های که بخش اصلی آنها قطبی می باشد مناسب است، چرا که خواص قطبی بودن سیستم می تواند به وسیله رزین و یا حلال بدست آید. برای سیستم های آبی که فاقد بنیانهای باز یافته شده مونت موریلونیت می باشند، تشکیل ژل به نحو دیگری انجام می گیرد.

تأخیر حجیم کنندگی بوسیله ساختمان پولکی و یا زنجیر های شبکه ای و تقسیم و یا پراکندگی بارهای الکتریکی بوجود می آید. در مورد انواع گل چینی که دارای فرم های پولکی شکل می باشند، در اطراف و کنار پولک ها یونها مثبت و در سطح پولک یونهای منفی یافت می شوند. به هنگام ورود آب، به علت جدا شدن پولک ها از یکدیگر و همزمان کشش محیط هائیکه دارای بارهای مثبت و منفی می باشند، عمل حجیم کردن اتفاق افتاده که آن را می توان با استفاده از دیسپرس کننده هایی که چنین تأثیری را دارند عبارتند از:

پلی فسفاتها، متاسیلیکات سدیم و املاح پلی اکریلیک.

حجیم کننده های آلی

از میان متداولترین حجیم کننده های آلی می توان مشتقات سلولزی را که دارای وزن مولکولی زیاد می باشند، نام برد که عبارتند از: متیل سلولز، اتیل هیدروکسی، اتیل سولز، متیل اتیل سلولز، هیدروکسی اتیل سلولز، هیدروکسی پروپیل سلولز کربوکسی متیل سلولز، آلومینیم کربوکسی متیل سلولز، سولفات سلولز و اتیل سلولز.

از میان ترکیبات فوق اتیل سلولز دارای جایگاه خاص می باشد، زیرا که قدرت جایگزینی آن بالا می باشد. مقدار مصرف آن به موارد زیر بستگی دارد:

-غلظت و خلوص

-درجه حرارت

مواد نگهدارنده

مواد نگهدارنده موادی هستند که با غلظت و مقادیر کم از تکثیر میکروبها جلوگیری می کنند. از بین بردن و یا کشتن میکروبها ضروری نمی باشد، با وجود بر این اکثر مواد نگهدارنده سعی دارند تا با رسیدن به جوانه  تأثیرخود را ببخشند.یک ماده نگهدارنده برای رنگهای پلاستیک باید قادر باشد تا در مقابله با انواع میکروبها، پایداری نموده و نقش آنها را خنثی کند.میکروبها ممکن است که مدت نگهداری رنگ را در ظروف بسته بندی کاهش دهند. کاریرد این مواد در صنایع رنگسازی عبارتند از:

1-بعنوان نگهدارنده برای افزایش زمان نگهداری موادی که پایه ی آبی دارند(نگهداری رنگها). از آنجا که میکروبها در فاز آبی تکثیر می یابند، مواد نگهدارنده، باید در آب بخوبی حل شوند، و در مقابل باکتریها بخوبی مؤثر واقع شوند.

2-بعنوان ضد قارچ در فیلم رنگ و یا ضد قارچ در ماده پوششی، که در مقابل قارچهای تکثیر شوند مؤثر و در پوشش ها، رفتار آنها را خنثی نمایند. این مواد برای ساخت رنگهای آستری چوب و رنگهائی که ارتباط رطوبت با رنگهای چوب را میسر می سازد (lasur) استفاده می شوند که نقش اصلی آنها جلوگیری از کبودی چوب می باشد. تأثیر دراز مدت اینگونه مواد زمانی بدست خواهد آمد که آنها قدرت فراریت کمی داشته باشند و در آب حل شوند و بخصوص در مقابل ضد قارچ ها در مقابل نور با ثبات باشند.

از آنجائیکه خواسته های مطرح شده در موارد 1و2 در ارتباط با یکدیگر نمی باشند، و از طرفی برای هر دو مورد، ماده ای که بتواند کاربرد همه جانبه ای داشته باشد یافت نمی شود، تأثیر مواد فوق الذکر بطور جداگانه مورد بررسی قرار می گیرند.

نگهدارنده های محافظ مواد در انبار

چسبها و رنگهای پلاستیک عموما ً بدون مواد نگهدارنده قادر به نگهداری در دراز مدت نمی باشند. موادیکه در اینگونه محصولات یافت می شوند مانند غلظت دهنده ها، روغنهای خشک شونده، و همچنین بعضی از رزین های مصرفی (پلی وینیل استات)، می توانند بوسیله باکتریها مورد هجوم قرار گیرند. تغییرات ظاهری که ممکن است در اینگونه محصولات در اثر تأثیر قارچها بوجود آیند عبارتند از:

-کاهش ویسکوزیته

-تغییر رنگ

-بوی بد و نا مطبوع

رشد مناسب اینگونه قارچها و باکتریها pH= 7-9 می باشد. Gram – negative ها درمغز جوانه ها تأثیر می کنند. همچنین بعضی از gram – negative ها مانند subtilis هستند که شدت تخریب زیادی بخصوص در مقابل اترهای سلولزی دارند، آنها بوهای شبیه SH₂ در رنگها ایجاد می کنند و تغییر رنگ آنها مربوط به باکتریهای کاهش دهنده سولفات می باشد. آنها در فضای بسته باعث کاهش سولفات ها به سولفید می شوند. این مواد در حضور آهن تغییر رنگ خاکستری مایل به مشکی داده که ناشی از ساخته شدن FeS می باشد.

گفته می شود محصولاتی را که دارای pH اسیدی می باشند آسان تر در مقابل باکتریها و میکروبها، نسبت به آنهایی که دارای  pH خنثی و یا قلیایی می باشند می توان نگهداری کرد.

کپک به هنگام نگهداری چسبها و رنگها قبل از هر چیز در محصولاتی که دارای درصد زیاد رنگدانه می باشند، بوجود می آیند. قارچهای کپک تنها به هنگام ورود هوا به ظرف ترجیحا ً در محیط های خنثی و یا اسیدی ضعیف بوجود می آیند. رشد اینگونه قارچها همچنین با استفاده از مقادیر کمی از نگهدارنده ها نیز میسر می باشد.

برای خنثی نمودن اثرات قارچها، باکتریها و میکروبها بهترین روش، کشتن میکروبهای آب، قبل از استفاده می باشد. آبها بخصوص آبهای سطحی، آب چشمه ها و آب چاه ها دارای مقادیر کم و یا زیاد موجودات زنده می باشند. تعداد موجودات زنده 5 میلیون در گرم، چیزیست که بطور متداول پیش می آید.

بعضی از آبها به موادی مانند گچ (سولفات باریم) آلوده می باشند. وجود این املاح در آب، باعث سختی آب شده و آب سخت با بعضی از اجزاء رنگ کمپلکس تشکیل می دهد. در آب سخت، افزودنی هایی مانند دیسپرس کننده و خیس کننده کارایی مفید خود را از دست داده و ضد کف ها نیز بی اثر می شوند. بهنگام انبارداری ترکیبات عادی از نگهدارنده (غلظت دهنده ها)، باید آنها را با افزودن ضد کپک، از تخریب و خرابی زودرس جلوگیری نمود.

موارد زیر را جهت جلوگیری از خرابی کالاها مواد زیر توصیه می شوند:

-استفاده از آب خالص در رنگهای امولسیونی و آب بدون یون در پوششهای ED و پایه آبی

-ضد عفونی نمودن بعضی از مواد به هنگام نگهداری

-ضد عفونی مواد ضروری قبل از استفاده

-بهنگام اتمام کار باید مواد نگهدارنده را به مایعات اضافه کرده و محلول به خوبی بهم زده شود.

-در پایان هر هفته باید ظروف محتوی مواد را بخوبی شست و باقیمانده و آنچه را که به بدنه ظرف چسبیده اند کاملا ً تمیز نمود.

-در آغاز هفته بهنگام شروع کار باید ترجیحا ً از مواد نگهدارنده با درصد زیاد استفاده نمود.

مصرف مواد نگهدارنده بمرور زمان کاهش می یابد بعنوان مثال در اثر فراریت، مانند فرم آلدئید و یا تشکیل فعل و انفعال با دیگر مواد موجود در سیستم، بعنوان مثال ترکیب فرم آلدئید با آمونیاک و یا فنل ها با مواد فعال غیر یونی سطح (Tenside).  در مورد رنگهای پلاستیک، تغییر حالت رنگ از حالت مایع به حالت پراکنده، مهمترین عامل برای جلوگیری و یا محو تأثیر مواد بازدارندهمی باشد. نسبت تقسیم آب و رزین در رنگهای پلاستیک فاکتور مهمی برای دوام تأثیر نگهدارنده ها می باشد.

مهمترین نگهدارنده ها

 مواد نگهدارنده تنوع بسیار دارد و بر حسب کاربردشان به گروه های صنعتی و Food grade و همچنین مواد جامد و مایع تقسیم می شوند. مهمترین این مواد عبارتند از:

-ترکیبات معدنی کلرورروی

این ترکیبات شامل کلرورروی، فلوئورهای قلیایی، اسید بوریک، کلرور سدیم می شوند.

-ترکیبات آلی جیوه

این ترکیبات شامل فنل استات جیوه که تأثیر بسیار زیادی در مقابل باکتریها و یا قارچهای مولد پک دارند، می باشند. این مواد بعلت سمی بودن، در بعضی کشورها، دیگر مصرف نمی شوند.

-ترکیبات آلی قلع

این ترکیبات شامل تری بوتیل اکسید قلع و یا تری بوتیل تین بوده که با توجه به سمی بودن کم آن، ترکیبات جیوه را از بین می برند و در رنگهای دریایی کاربرد دارند.

-فنل ها

مهمترین ترکیبات فنل ها عبارتند از پی کلرومتاکرزول (p – cholor – m – kresol) و پنتا کلرناتریم فنلات.

ترکیب اول تأثیر یکنواخت و ملایمی بر روی باکتریها و قارچها دارد، در حالیکه ترکیب دوم تأثیر شدیدتری بشدت بر روی آنها دارد. این ماده بهنگام استفاده از3% درصد به بالا، در محیط تغییر رنگ بوجود می آورد. در رنگهای پلاستیک یا باید ترکیب اول را به تنهایی و یا مخلوط هر دو را به نسبت 1:1 بکار برد.

اورتو فنیل فنل و املاح سدیم آن برای چسبهای رنگ و خمیرهای رنگدانه مورد استفاده قرار می گیرند، بخصوص اگر قدرت سمی کمی مورد نظر باشد.

تمام فنل ها بخصوص پنتا کلرو فنل با ترکیبات اتر سلولزی تولید غلظت دهنده می کنند. برای اینکه از فلوکه شدن و یا گلوله های متراکم جلوگیری بعمل آید، باید ترکیبات فنل به خمیر رنگدانه و یا رنگهای پلاستیک، پس از رقیق شدن در حلال و یا آب اضافه نمود. در رنگهای پلاستیک مواد فنلی به سمت رزین ها سیر می کنند که حالت بهتری را پاراکلر- متاکرزول دارد.

فرمالدئید (فرمالین)

فرمالین در مقابل قارچهای کپک قدرت متوسطی دارد ولی در مقابل باکتریها بسیار مؤثر می باشد. تأثیر فرمالین، بعلت فراریت و فعل و انفعالات جنبی به سرعت رو به کاهش می رود، از این جهت تنها برای نگهداری رنگهای پلاستیک بمدت کم، قابل مصرف ی باشند. مصرف زیاد آن نیز مضر می باشد، بخصوص بهنگام کار با پیستوله ایجاد بوی بد می کند.

مواد مات کننده Matting

مواد مات کننده ترکیباتی هستند که برای مات کردن رنگ خصوصا ً برای رنگهای روغنی و رنگهای نیتروسلولز مورد استفاده قرار می گیرند. موادی که برای مات کردن رنگها مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

-استئارات آلومینیم و روی (ترکیبات غیر ژلاتینی)، املاح مختلف اسید کربنیک و ژلهای سیلیکاتها.

-استئارات روی برای رنگهای نیتروسلولز و رنگهای آستری که به سرعت خشک و برای سمباده خوردن باید آماده شوند مناسب می باشد.

مقدار مصرف مواد مات کننده، با توجه به مقدار ماتی مورد نظر گاهی تا 20درصد میرسد. برای دست یابی به یک رنگ مات، ساده ترین روش این است که درصد پرکننده و رنگدانه بیش از حد CPVC (مقدار بحرانی غلظت حجمی رنگدانه) تنظیم شود. این عمل در مورد رنگهای محتوی رنگدانه به سادگی امکان پذیر می باشد، با این تفاوت که کیفیت رنگ بخصوص چسبندگی تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

برای مات کردن رنگهای بدون رنگدانه و با رنکدانه از دو گروه مواد مختلف نام برده می شود:

-سیلیکاتهای نرم و اکسید سیلیسیم

-پلیمرها بفرم نرم و ظریف

مات کردن رنگها بوسیله مات کننده های سیلیکاتی در اکثر حالات بدون مشکل انجام میگیرد. در این حالت کیفیت رنگ، بخصوص ثبات آنها در مقابل خدشه دار کردن متأثر می شود.

در مورد بسیاری از اشیاء بعنوان مثال صنعت مبل سازی، سطوح مات مورد نظر می باشند، که در مقابل عوامل مکانیکی مقاوم بمانند و در مقابل خدشه دار کردن با ثبات باشند. در این موارد استفاده از مواد مات کننده پلیمرهای نرم بسیار مناسب می باشد. قیمت زیاد این پلیمرها، با توجه به مقذار مصرف کم آنها، تأثیر چندانی در قیمت نهایی کالاهای ساخته شده ندارد.از طرف دیگر بخش یکنواخت آنها در رنگهای تر شفاف، مشکلات بسیار زیادی بوجود می آورند، در این حالت سطح رنگ به آسانی چروک برداشته و یا کدر میشود. مهمترین پلیمرهایی که هنوز بعنوان مات کننده مصرف میشوند عبارتند از پلی اولیفین ها، بخصوص پلی اتیلن و پلی پروپیلن و یا کوپلیمریزات ها.

هر دو گروه مات کننده یعنی سیلیکاتها و پلی اولفین ها مقاومت زیادی در مقابل درجه حرارت و دیگر تأثیرات خارجی دارند.

براق کننده

براقیت فیلم رنگ به عوامل متعددی بستگی دارد که افزودنیهای مؤثر یکی از آن عوامل بحساب می آیند. این عوامل عبارتند از:

-اجزاء تشکیل دهنده رنگ

-افزودنیهای مناسب

-چگونگی تشکیل فیلم رنگ

-تغییرات سطح رنگ پس از سخت یا خشک شدن

با توجه به موارد فوق می توان گفت عملا ً کلیه فاکتورهای مؤثر در بهبود کیفیت سیالیت و روانی رنگ، در براقیت هم مؤثر هستند. از نکات اشاره شده می توان نتیجه گرفت که یک افزودنی خاص که براقیت را اصلاح یا بهبود بخشد وجود ندارد.

نقش حلالها در تشکیل فیلم رنگ

حلالها در تشکیل فیلم رنگ از اهمیت خاصی برخوردار هستندزیرا سرعت تصعید، قابلیت رقیق کردن رزینهای مصرفی و ایجاد یک فیلم هموژن و یکنواخت از جمله مواردی است که حلال سهم  بسزائی درآن دارد.

توالی یا ترتیب انتخاب حلالها باید طوری باشد که آخرین حلال تصعید شونده بهترین آنها باشد. گلیکول اتر و گلیکول استر به لحاظ نقطه جوش بالایی که دارند از مناسبترین این مواد هستند.

افزودنیهای مناسب برای افزایش براقیت

-کروتن اسید Croteon Acid

-بنزوئیک اسید oec Acidz Bon

-روغنهای سیلیکونی Silicon Oils

کلیه موارد فوق در بهبود سیالات و روانی فیلم رنگ نیز مؤثر هستند.

چگونگی سخت شدن یا تشکیل فیلم رنگ

-رنگهای کوره ای اکثرا ً در مقابل رنگهای هوا خشک خود براقیت بهتری دارند

-سیستم سخت کردن با اشعه UV نیز موجب براقیت بهتری می شود.

تغییرات فیلم سخت شونده

پرداخت کردن سطح رنگ شده پس از سخت شدن در برخی موارد امکان پذیر است.

-رنگهای نیتروسلولزی

-لاک و رنگهای پلی استر اشباع نشده حاوی پارافین

-گرم کردن مجدد سطح رنگ شده (Reflow)

این امکان برای رنگهای ساخته شده بر پایه پلی اکریلاتها که قابلیت ترموپلاستی دارند مناسب است.

استانداردها

استانداردهای ISO – 9000 (International / Organization for standardization) به شرح ذیل می باشند.

ISO – 9000: مدیریت کیفیت و استاندارد تضمین کیفیت

-راهنما برای انتخاب و استفاده

-توضیحات درجه ها ورتبه ها و مقدار وابستگی دو جانبه مفاهیم مهم کیفیت

-راهنماهای تهیه شده برای انتخاب و استفاده از یک سری استانداردهای بین المللی بر روی سیستم های کیفیت

ISO – 9001:سیستم کیفیت – مدل برای تضمین در طراحی/توسعه تولید، تأسیس و تعمیر

ISO – 9002:سیستم کیفیت – مدل برای تضمین کیفیت در تولید و تأسیس

ISO – 9003:سیستم کیفیت – مدل برای تضمین کیفیت در بازرسی نهائی و آزمایش

ISO – 9004:مدیریت کیفیت و پایه و اساس سیستم کیفیت – راهنمای توضیح یک سری اصلی از بنیان ها بوسیله سیستم های مدیریت کیفیت که میتواند توسعه یابد.

کنترل کیفیت مواد افزودنی

برای بررسی کیفیت مواد افزودنی، پارامترهای فیزیکی و شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند. بخصوص پارامترهایی که به راحتی اندازه گیری می شوند، مثل ویسکوزیته، جرم مخصوص، درصد جامد، مشخصات رنگی، ارزش اسیدی، پرتو مادون قرمز و غیره که تمرکز روی آنها قرار گرفته است. روشهایی مانند استانداردهای ISO، DIN یا ASTM که برای استاندارد پذیرفته شده اند، برای تثبیت این اطلاعات بیشتر استفاده می شوند.

این استانداردها قابل بررسی و اندازه گیری مجدد هستند. انواع زیادی از مواد افزودنی قابل دسترسی وجود دارند که بسته به نوع کابرد، میتوانند تقسیم بندی شوند. بدین دلیل یک لیست خاصی از روشهای اندازه گیری کیفی برای مواد افزودنی وجود ندارد.

برای خرید ضد کپک و ضد قارچ روی عکس کلیک کنید.